Tuesday, July 7, 2020

Kristina's letter to Ottavio Ferrario, dated November 21/December 1 (New Style), 1653

Sources:

Octavii Ferrarii Prolusiones vigintisex epistolæ et formulæ ad capienda doctoris insignia, page 10, by Ottavio Ferrario, printed by Paolo Frambotti, 1668; original at Lyons Public Library (Bibliothèque jésuite des Fontaines)


Octavii Ferrarii patricii mediolanensis, equitis, & in lyceo patavino quondam professoris celeberrimi Opera varia, page 95, published by Gottfried Freitag's Press, 1711; original at Princeton University


Mémoires concernant Christine, volume 1, pages 300 to 301, Johan Arckenholtz, 1751; original at the National Library of the Netherlands (Koninklijke Bibliotheek)


The letter:

OCTAVIO FERRARIO
S.
PAnegyricam tuam Orationem, qua bonæ Principis exẽplum, atque imaginem publico dedisti, sub vmbra mei nominis, quod munusculo iam pridem testata sum, non ingratam mihi fuisse: nihil profecto causæ erat, cur eo nomine gratias iterata scriptione ageres, Ferrari politissime: quanquam compellationes istiusmodi, & tuas, & a tui similibus profectas, habeo, atque habebo, semper acceptissimas. Quę enim res maiori voluptate possit me perfundere, quam si curas, quas promouendis, ac ornandis literis, quotidianas dare soleo, agnoscam non improbari ab illis, a quibus auctoritatem, & existimationem omnem mutuantur literæ? Qua propter nunc votis te flagrantissimis conuenio, vt hunc affectum tam profusum mihi perpetuum conserues, & si quid librorum, aut tu, qua es ingenij fœcunditate, aut alij illic terrarum viri eruditione præstantes, de nouo in lucem dederint, eius conspectu, ac lectione ne fraudari me sinas. Ego mutuis vicissim officijs certabo, vbi occasio dabitur: nec vnquam committam, ut videri possis frustra mihi bene voluisse. Vale. Vpsaliæ Kal. Decemb. Gregor. M DC LIII.
CHRISTINA

With modernised spelling:

Octavio Ferrario, senior,
Panegyricam tuam orationem, qua bonæ principis exemplum, atque imaginem publico dedisti sub umbra mei nominis, quod munusculo jam pridem testata sum, non ingratam mihi fuisse. Nihil profecto causæ erat, cur eo nomine gratias iterata scriptione ageres, Ferrari politissime; quanquam compellationes istiusmodi, et tuas et a tui similibus profectas, habeo, atque habebo, semper acceptissimas. Quæ enim res majori voluptate possit me perfundere quam si curas, quas promovendis, ac ornandis litteris quotidianas dare soleo, agnoscam non improbari ab illis, a quibus auctoritatem et existimationem omnem mutuantur litteræ?

Qua propter nunc votis te flagrantissimis convenio, ut hunc affectum tam profusum mihi perpetuum conserves; et si quid librorum, aut tu, qua es ingenii fœcunditate, aut alii illic terrarum viri eruditione præstantes de novo in lucem dederint, ejus conspectu, ac lectione ne fraudari me sinas. Ego mutuis vicissim officiis certabo, ubi occasio dabitur; nec unquam committam, ut videri possis frustra mihi bene voluisse. Vale. Upsaliæ, Kalendæ decembris gregorianis, MDCLIII.
Christina.

GFP's transcript of the letter:

OCTAVIO FERRARIO. S.
PAnegyricam tuam orationem, qua bonæ principis exemplum atque imaginem publico dedisti sub umbra mei nominis, munusculo iam pridem testata sum, non ingratam mihi fuisse. Nihil profecto causæ erat, cur eo nomine gratias iterata scriptione ageres, Ferrari politissime: quanquam compellationes istiusmodi, & tuas, & a tuis similibus profectas, habeo atque habebo semper acceptissimas. Quæ enim res maiori voluptate possit me perfundere, quam si curas, quas promovendis ac ornandis literis quotidianas dare soleo, agnoscam non improbari ab illis, a quibus auctoritatem & existimationem omnem mutuantur literæ? Quapropter nunc votis te flagrantissimis convenio, ut hunc affectum tam profusum mihi perpetuum conserves, & si quid librorum, aut tu, qua es ingenii fœcunditate, aut alii illic terrarum viri eruditione præstantes, de novo in lucem dederint, eius conspectu ac lectione ne fraudari me sinas. Ego mutuis vicissim officiis certabo, ubi occasio dabitur: nec unquam committam, ut videri possis frustra mihi bene voluisse. Vale. Vpsaliæ Kal. Decemb. Gregor. MDCLIII.
CHRISTINA.

With modernised spelling:

Octavio Ferrario, senior,
Panegyricam tuam orationem, qua bonæ principis exemplum atque imaginem publico dedisti sub umbra mei nominis, munusculo jam pridem testata sum, non ingratam mihi fuisse. Nihil profecto causæ erat, cur eo nomine gratias iterata scriptione ageres, Ferrari politissime; quanquam compellationes istiusmodi, et tuas, et a tuis similibus profectas, habeo atque habebo semper acceptissimas. Quæ enim res majori voluptate possit me perfundere, quam si curas, quas promovendis ac ornandis litteris quotidianas dare soleo, agnoscam non improbari ab illis, a quibus auctoritatem et existimationem omnem mutuantur litteræ? Quapropter nunc votis te flagrantissimis convenio, ut hunc affectum tam profusum mihi perpetuum conserves; et si quid librorum, aut tu, qua es ingenii fœcunditate, aut alii illic terrarum viri eruditione præstantes, de novo in lucem dederint, ejus conspectu ac lectione ne fraudari me sinas. Ego mutuis vicissim officiis certabo, ubi occasio dabitur; nec unquam committam, ut videri possis frustra mihi bene voluisse. Vale. Upsaliæ, kalendæ decembris Gregoriani 1653.
Christina.

Arckenholtz's transcript of the letter (he corrected Kristina's grammar):

Octavio Ferrario S.
PAnegiricam tuam orationem, qua bonæ Principis exemplum atque imaginem publico dedisti sub umbra mei nominis, munusculo jam pridem testata sum, non ingratam mihi fuisse. Nihil profecto causæ erat, cur eo nomine gratias iterata scriptione ageres, Ferrari politissime: quamquam compellationes ejusmodi, & tuas & à Tuis similibus profectas habeo atque habebo acceptissimas. Quæ enim res majori voluptate possit me perfundere, quas si curas, quas promovendis & ornandis literis quotidianas dare soleo, agnoscam non improbari ab illis à quibus auctoritatem & existimationem omnem mutuantur literæ? Qua propter nunc votis te flagrantissimis convenio, ut hunc affectum tam profusum mihi perpetuo conserves, & si quid librorum, aut tu, qua es ingenii fœcunditate, aut alii illic terrarum viri eruditione præstantes, de novo in lucem dederint, ejus conspectu ac lectione ne fraudari me sinas. Ego mutuis vicissim officiis certabo, ut occasio dabitur, nec unquam committam, ut videri possis frustra mihi bene voluisse. Vale. Upsaliæ Kal: Decemb. Gregor. MDCLIII.
CHRISTINA.

French translation (by Arckenholtz):

à Mr. Ferrario.
J'ai témoigné, il y a déja long-tems, par le petit présent que je vous ai fait, que le panégirique dans lequel vous avez donné au Public, à l'ombre de mon nom, l'image & l'éxemple d'une bonne Princesse, ne m'a nullement déplu. Il n'y avoit, Monsieur, aucune raison qui vous obligeât à réitérer par écrit vos remerciemens comme vous l'avez fait par votre derniére lettre. J'avoue pourtant, que de tels complimens d'un auteur aussi poli que vous & de vos semblables, me sont & serons toûjours fort agréables. Car qu'est-ce qui pourroit me donner plus de plaisir que de reconnoître, que les soins que je donne tous les jours à l'avancement & à l'honneur des belles lettres, ne sont pas désaprouvés de ceux de qui elles empruntent le crédit & le considération, dont elles jouissent? C'est pourquoi je vous prie très-instamment de me conserver pour toûjours cette vive affection: & si vous, dont le génie est si sécond, ou d'autres savans dans vos contrées mettez au jour de nouveaux ouvrages, ne me privez pas de la satisfaction de les voir & de les lire. Je ne demeurerai pas en arriére avec vous en fait de bons offices, quand l'occasion s'en présentera: & il ne tiendra pas à moi que votre bienveillance ne vous soit utile. Dieu vous conserve. Donné à Upsal le 1. Déc. 1653.
CHRISTINE.

English translation (my own):

To Signor Ferrario.
I testified, a long time ago, by the little present that I made to you, that the panegyric in which you gave to the public, in the shadow of my name, the image and the example of a good princess, did not displease me at all. There was no reason, Sir, forcing you to reiterate your thanks in writing as you did in your last letter. I admit, however, that such compliments from an author as polite as you and your fellows are and will always be very pleasant to me. Because what could give me more pleasure than to recognise that the care I give every day to the advancement and honour of les belles lettres are not disapproved of those from whom they borrow credit and consideration, which they enjoy? That is why I urge you very urgently to keep this affection for me forever; and if you, whose genius is so second to none, or if other scholars in your countries bring to light new works, do not deprive me of the satisfaction of seeing and reading them. I will not stay behind with you in fact of good offices, when the opportunity arises; and it will not be up to me that your kindness is of no use to you. God keep you. Given at Uppsala on December 1, 1653.
Kristina.

French translation (my own):

Octave Ferrario, signore,
Votre oraison panégyrique, dans lequel vous avez offert au public l'exemple et l'image d'une bonne princesse à l'ombre de mon nom, ce dont j'ai témoigné depuis longtemps par un petit présent, ne m'a pas déplu. Il n'y avait en réalité aucune raison pour que vous exprimiez votre gratitude itérée en ce nom par écrit, très poli Ferrario; bien que j'aie toujours trouvé et trouverai toujours très agréables les compellations de ce genre, tant les vôtres que celles envoyées par vos semblables. Car quelle chose pourrait me procurer plus de plaisir que de reconnaître que le soin que j'ai l'habitude de porter à promouvoir et à orner des lettres quotidiennes n'est pas improuvé par ceux dont les lettres mutuent toute leur autorité et leur existimation?

C'est pourquoi je m'adresse à vous avec les prières les plus ferventes afin que vous conserviez perpétuellement cette profonde affection pour moi; et que, s'il existe des livres que vous, avec votre fécondité du génie, ou que d'autres hommes érudits de la terre donnez à la lumière, vous ne permettez pas que je sois privée de son conspect et de sa lecture. Je vous rendrai offices mutuels en retour, chaque fois que l'occasion se présentera; et je ne commettrai jamais rien qui puisse laisser croire que vos vœux de bien ont été vains. Adieu. Upsal, les calendes de décembre, grégorien, 1653.
Christine.

Italian translation (my own):

Ottavio Ferrario, signore,
La vostra panegirica orazione, con cui avete offerto al pubblico l'esempio e l'immagine di una buona principessa all'ombra del mio nome, cosa che ho da tempo testimoniato con un piccolo muno, non mi è stata sgradita. Non c'era davvero motivo per cui voi doveste esprimere la vostra iterata gratitudine in quel nome per iscritto, politissimo Ferrario; sebbene io abbia sempre trovato e troverò sempre graditissime suppliche di questo genere, sia vostre che di uomini come ve. Perché cosa potrebbe riempirmi di maggior piacere che riconoscere che la cura che sono solita mettere nel promuovere ed ornare le lettere quotidiane non è improbata da coloro dai quali le lettere mutuano tutta la loro autorità e la loro esistimazione?

Per questo motivo mi rivolgo ora a voi con le più ardenti preghiere affinché conserviate perpetuamente questo affetto profuso per me; e che se ci sono libri che o voi, con la vostra fecondità di ingegno, o altri uomini eruditi della terra date alla luce di nuovo, non permettete che io sia privata dello loro conspetto e della loro lettura. A mia volta, vi renderò omaggio con mutui uffizi, ogni volta che se ne presenterà l'occasione; e non commetterò mai una cosa tale per cui si possa vedere che mi avete augurato il meglio frustra. Addio. Uppsala, calende di dicembre, gregoriano, 1653.
Cristina.

Swedish translation (my own):

Ottavio Ferrario, signore,
Er panegyrisk oration, där Ni har givit allmänheten ett exempel och en bild av en god furstinna i skuggan av mitt namn, vilket jag sedan länge har vittnat om med en liten gåva, har inte varit obehaglig för mig. Det fanns egentligen ingen anledning till att Ni skulle uttrycka Er upprepade tacksamhet i det namnet genom att skriva, artigaste Ferrario; även om jag alltid har funnit och alltid kommer att finna sådana kompellationer, både Era och de som skickats av Era gelikar, mycket acceptabla. Ty vad skulle kunna fylla mig med större glädje än om jag erkände att den omsorg jag är van vid att visa när jag befordrar och pryder dagliga brev inte ogillas av dem från vilka brev lånar all sin auktoritet och existimation?

Fördenskull närmar jag mig nu Er med innerliga bönen att Ni ständigt bevarar denna innerliga tillgivenhet för mig, och att om det finns några böcker som antingen Ni med Ert ingeniums fruktbarhet eller som andra lärda män på jorden ånyo drar fram i ljuset, låt mig inte berövas dess närvaro och läsning. Jag skall däremot ge Er ömsesidiga tjänster, närhelst tillfälle uppstår; och jag skall aldrig begå något sådant som kan visa att Ni förgäves önskat mig väl. Farväl. Uppsala, kalends december, gregoriansk, 1653.
Kristina.

English translation (my own; from the original Latin):

Ottavio Ferrario, signore,
Your panegyric oration, in which you have given the public an example and image of a good princess under the shadow of my name, which I have long since testified to with a small present, has not been unpleasant to me. There was really no reason why you should express your iterated gratitude in that name by writing, most polite Ferrario; although I have always found and will always find compellations of this kind, both yours and those sent by your ilk, most acceptable. For what thing could fill me with greater pleasure than if I were to acknowledge that the care I am accustomed to take in promoting and orning daily letters is not improbated by those from whom letters borrow all their authority and existimation?

For this reason I now approach you with most ardent prayers that you perpetually preserve this profuse affection for me; and that if there are any books which either you, with your fecundity of intellect, or which other erudite men of the Earth bring to light anew, do not allow me to be deprived of its presence and reading. I will match you in mutual offices in return, whenever the occasion arises; and I will never commit such a thing whereby you may be seen to have wished me well in vain. Goodbye. Uppsala, the Kalends of December, Gregorian, 1653.
Kristina.


Above: Kristina.


Above: Ottavio Ferrario.

Notes: orning = adorning.

improbated = disapproved of.

No comments:

Post a Comment