Tuesday, December 13, 2022

Pope Alexander VII's brief to King Louis XIV of France, dated August 18/28 (New Style), 1662

Source:

Histoire des démeslez de la cour de France avec la cour de Rome, au sujet de l'affaire des Corses, page 11, by Abbé François-Séraphin Régnier-Desmarais, 1707


The letter:

ALEXANDER Papa VII.
Carissime in Christo Fili noster salutem & Apostolicam benedictionem. Ingenti molestaque adeo amaritudine replevit animum nostrum gravis excessus, quem hic proxime perpetrarunt aliqui ex militibus Corsis, insultibus à familiâ dilecti filii nobilis viri Ducis Crequii, Majestatis tuæ Oratoris, provocati, ut vix satis nobis ipsis & assiduis paternæ dilectionis ergà te stimulis satisfacere possimus, nisi majores & insigniores ejus rei declarationes jugiter exhibuerimus. Hinc est quod post injuncta statim districteque mandata Nuncio penes Majestatem tuam Apostolico, jussimus codem tempore dilecto filio nostro Cardinali Chisio, nostro secundam carnem ex fratre nepoti, ut tam ad Oratorem quam ad Oratricem, cui profectò, ob atrocis casus horrorem, precipuè compassi sumus, nomine nostro quanto citius accederet, & doloris quo afficiebamur luculentam significationem illis afferret. Et quamvis Cardinalis in eis adeundis difficultatem non modicam expertus fuerit; tamen sola respectus tui ratio, & ei satisfaciendi studium omnia posthabenda persuasit ut hujusmodi sensus nostri eo modo, qui magis conspicuus esse posset, Oratori pervenirent. Imo cum Nepos idem noster invisendæ Oratricis ægritudine aliqua impeditæ aditum invenire minime potuisset, eum carissimam in Christo Filiam nostram Reginam Suetiæ oratum misimus, ut utrisque vellet ea officia perferre, quæ alia ratione adhuc penetrare nequiverant, credentes nimirum quod Regina quæ semper erga te præcipuam amicitiam professa fuerit, quæque in hoc negotio prima penès nos pro Majestatis tuæ satisfactionibus institit, posset etiam ob amplitudinem regiam locupletior & dignior promptitudinis nostræ ejusque quod effecissemus testis accedere. Et nihilominus nondum etiam plane contenti Majestatem tuam coram complecti posse vellemus, & eximiæ voluntatis ostensione, præ oculis tuis paternum amorem & simul cordis nostri molestiam exhibere. Sed quoniam his plane locus esse non potest; animo saltem caritatis Apostolicæ brachia vel hinc extendimus, ut hujus officii testificatione te certum omnino reddamus nos injuriam Oratori tuo factam propriam existimare & tanquam talem, à nobis jam demandatam, & mox exequendam esse omnem justam severæ ultionis animadversionem. Huic rei hominum doctrinâ & virtute spectatorum congregationem deputavimus, inter quos Prælatum etiam posuimus, qui clientelæ tuæ characterem habet: prætereà ex sacro Cardinalium Collegio, viros integritate & prudentia longe conspicuos selegimus consultandis rationibus, quibus Majestati tuæ satisfieri plane possit. Porro de singulari judicio & prudentia tua nobis pollicemur, eam sane minus fidei præbituram esse sinistris & alienis interpretationibus ab omni veritate abhorrentibus & in sola calumnia, & passionum malignitate fundatis, quam ipsis nobis qui paterno & animo & loco tibi sumus, & in Oratoris tui persona æque ac tu ipse læsi: nec dubitamus quin sanctam hanc Sedem tanquam matrem tuam sensibus pietatis in Regia domo tua hæreditariis respicere velis. Hac sane confidentiâ freti te in Domino amantissimè complectimur, rogamusque ut nos agnitione sensuum tuorum solari velis: tum pollicemur quod si quid remanet quod justè desiderare possis, id sane à nobis paterne auditum omni cum animi promptitudine prorsus excipietur. In eandem sententiam loquetur venerabilis Frater Archiepiscopus Cæsaræ, Nuncius noster, cui fidem habere cupimus. Majestati tuæ benedictionem Apostolicam interim ex omni corde profectam impertimur. Datum Romæ apud sanctam Mariam majorem sub annulo piscatoris die vigesima-octava Augusti 1662. Pontificatus nostri anno octavo. ...

With modernised spelling:

Alexander Papa VII.
Carissime in Christo fili Noster, salutem et apostolicam benedictionem. Ingenti molestaque adeo amaritudine replevit animum Nostrum gravis excessus, quem hic proxime perpetrarunt aliqui ex militibus Corsis, insultibus à familiâ dilecti filii nobilis viri Ducis Crequii, Majestatis Tuæ oratoris, provocati, ut vix satis Nobis ipsis et assiduis paternæ dilectionis ergà te stimulis satisfacere possimus, nisi majores et insigniores ejus rei declarationes jugiter exhibuerimus. Hinc est quod post injuncta statim districteque mandata Nuncio penes Majestatem Tuam Apostolico, jussimus codem tempore dilecto filio Nostro Cardinali Chisio, Nostro secundam carnem ex fratre nepoti, ut tam ad oratorem quam ad oratricem, cui profecto, ob atrocis casus horrorem, precipue compassi sumus, nomine Nostro quanto citius accederet, et doloris quo afficiebamur luculentam significationem illis afferret. Et quamvis cardinalis in eis adeundis difficultatem non modicam expertus fuerit; tamen sola respectus tui ratio, et ei satisfaciendi studium omnia posthabenda persuasit ut huiusmodi sensus Nostri eo modo, qui magis conspicuus esse posset, oratori pervenirent. Imo cum nepos idem Noster invisendæ oratricis ægritudine aliqua impeditæ aditum invenire minime potuisset, eum carissimam in Christo filiam Nostram Reginam Sueciæ oratum misimus, ut utrisque vellet ea officia perferre, quæ alia ratione adhuc penetrare nequiverant, credentes nimirum quod Regina quæ semper erga te præcipuam amicitiam professa fuerit, quæque in hoc negotio prima penes Nos pro Majestatis Tuæ satisfactionibus institit, posset etiam ob amplitudinem regiam locupletior et dignior promptitudinis Nostræ ejusque quod effecissemus testis accedere. Et nihilominus nondum etiam plane contenti Majestatem Tuam coram complecti posse vellemus, et eximiæ voluntatis ostensione, præ oculis tuis paternum amorem et simul cordis Nostri molestiam exhibere. Sed quoniam his plane locus esse non potest; animo saltem caritatis Apostolicæ brachia vel hinc extendimus, ut huius officii testificatione te certum omnino reddamus Nos injuriam oratori tuo factam propriam existimare et tanquam talem, a Nobis iam demandatam, et mox exequendam esse omnem justam severæ ultionis animadversionem. Huic rei hominum doctrinâ et virtute spectatorum congregationem deputavimus, inter quos prælatum etiam posuimus, qui clientelæ tuæ characterem habet; prætereà ex sacro Cardinalium Collegio, viros integritate et prudentia longe conspicuos selegimus consultandis rationibus, quibus Majestati Tuæ satisfieri plane possit. Porro de singulari judicio et prudentia tua Nobis pollicemur, eam sane minus fidei præbituram esse sinistris et alienis interpretationibus ab omni veritate abhorrentibus et in sola calumnia, et passionum malignitate fundatis, quam ipsis Nobis qui paterno et animo et loco tibi sumus, et in oratoris tui persona æque ac tu ipse læsi; nec dubitamus quin sanctam hanc sedem tanquam matrem tuam sensibus pietatis in regia domo tua hæreditariis respicere velis. Hac sane confidentiâ freti te in Domino amantissimè complectimur, rogamusque ut Nos agnitione sensuum tuorum solari velis, tum pollicemur quod si quid remanet quod juste desiderare possis, id sane a Nobis paterne auditum omni cum animi promptitudine prorsus excipietur. In eandem sententiam loquetur venerabilis frater Archiepiscopus Cæsaræ, nuncius Noster, cui fidem habere cupimus. Majestati Tuæ benedictionem Apostolicam interim ex omni corde profectam impertimur. Datum Romæ apud Sanctam Mariam Majorem sub Annulo Piscatoris die vigesima-octava Augusti 1662. Pontificatus Nostri anno octavo. ...

French translation (my own):

Pope Alexandre VII.
Notre fils bien-aimé en Christ, salutations et bénédiction apostolique. Notre cœur a été rempli de tant de douleur et d'amertume par les graves excès que certains soldats corses ont récemment commis, provoqués par des insultes à la famille du fils bien-aimé du noble duc de Créquy, ambassadeur de Votre Majesté, que Nous ne pouvons guère satisfaire Nous-mêmes et les encouragements constants de l'amour paternel envers vous, sauf que Nous exhiberons régulièrement les déclarations les plus importantes et les plus significatives à ce sujet. C'est pour cette raison qu'après avoir été immédiatement enjoints et ordonnés par le Nonce Apostolique auprès de Votre Majesté, Nous avons ordonné un code à temps à Notre fils bien-aimé le Cardinal Chigi, Notre seconde chair du neveu de Notre frère, tant à l'ambassadeur qu'à à l'ambassadrice, avec qui, en effet, à cause de l'horreur des accidents atroces, Nous avons particulièrement sympathisé. Il viendrait dès que possible en Notre nom, et leur apporterait un sens clair de la douleur dont Nous étions affligés. Et quoique le cardinal n'éprouvât aucune petite difficulté à les approcher; pourtant la seule raison de votre respect, et le désir de le satisfaire, Nous ont persuadés de tout laisser derrière Nous, afin que Nos sentiments de ce genre parviennent à l'ambassadeur d'une manière plus visible. Non, puisque Notre même neveu n'a pas du tout trouvé accès à l'ambassadeur en visite, étant empêché par une maladie, Nous l'avons envoyé pour supplier Notre fille bien-aimée en Christ, la reine de Suède, que tous deux veuillent exécuter ces services qu'ils n'avaient pas encore pu pénétrer, croyant bien sûr que la Reine, qui a toujours professé pour vous la plus grande amitié, et qui dans cette affaire a d'abord insisté sur nous pour les satisfactions de Votre Majesté, pourrait aussi être plus riche et plus digne de Notre empressement et de ce que Nous avions fait un témoin d'approcher, à cause de l'étendue royale. Et pourtant, n'étant pas encore pleinement satisfaits, Nous voudrions pouvoir embrasser Votre Majesté en votre présence, et avec une démonstration de volonté exceptionnelle, pour présenter sous vos yeux l'amour paternel et en même temps le trouble de Notre cœur. Mais comme il ne peut y avoir de place pour ceux-ci, du moins dans un esprit de charité apostolique, Nous tendons les bras de ce bureau afin que, par le témoignage de ce bureau, Nous puissions vous donner la certitude absolue que Nous considérons le tort fait à votre ambassadeur comme le Nôtre, et en tant que tel, nous avons déjà exigé, et que tout avis juste de vengeance sévère sera bientôt exécuté. A cette affaire, Nous avons délégué une congrégation d'hommes de doctrine et de vertu, parmi lesquels nous avons également placé un prélat, qui a le caractère de votre clientèle; de plus, dans le sacré Collège des Cardinaux, Nous avons choisi des hommes très remarquables par leur intégrité et leur prudence, en consultant les raisons dont Votre Majesté peut être pleinement satisfaite. De plus, Nous Nous promettons de votre jugement unique et de votre prudence qu'il sera certainement moins dépendant d'interprétations sinistres et étrangères, répugnant à toute vérité et fondées uniquement sur la calomnie et la méchanceté des passions, que Nous-mêmes, qui sommes paternels d'esprit et en place auprès de vous, et dans votre interlocuteur une personne aussi blessée que vous-même; Nous ne doutons pas non plus que vous voudriez considérer ce saint siège comme votre mère avec des sentiments de piété dans votre maison royale héréditaire. Confiants dans cette confiance, Nous vous embrassons dans le Seigneur le plus aimant, et Nous vous demandons de Nous plaire avec la reconnaissance de vos sensibilités, et Nous promettons que s'il reste quelque chose que vous pouvez justement désirer, il sera certainement reçu de Nous paternellement, avec toute la facilité d'esprit. Le vénérable frère archevêque de Césarée, Notre messager, en qui Nous désirons avoir foi, parlera dans le même sens. En attendant, Nous transmettons à Votre Majesté la bénédiction apostolique du fond du cœur. Donné à Rome à St. Marie Majeure sous l'Anneau du Pêcheur, le vingt-huit août 1662. La huitième année de Notre Pontificat. ...

Swedish translation (my own):

Påve Alexander VII.
Vår älskade son i Kristus, hälsningar och apostolisk välsignelse. Vårt hjärta har fyllts av så mycket smärta och bitterhet av de allvarliga överdrifter som några av de korsikanska soldaterna nyligen har begått, provocerade av förolämpningar mot familjen till den älskade sonen till adelsmannen hertig Créquy, Ers Majestäts ambassadör, att Vi knappt kan tillfredsställa familjen, Oss själva och de ständiga uppmuntran av faderlig kärlek till Er, förutom att Vi regelbundet kommer att visa upp de större och mer betydelsefulla förklaringarna i denna fråga. Det är av denna anledning som Vi, efter att omedelbart ålagts och beordrats av den apostoliske nuntien till Ers Majestät, har beställt en kod i tid till Vår älskade son kardinal Chigi, Vårt andra kött från Vår brors nevö, som både till ambassadören och till ambassadrisen, med vilken Vi verkligen, på grund av de fruktansvärda olyckornas fasa, sympatiserade med. Han skulle komma så snart som möjligt i Vårt namn och ge dem en klar mening om den smärta som Vi drabbades av. Och även om kardinalen upplevde inte ringa svårighet att närma sig dem; men bara orsaken till din respekt och önskan att tillfredsställa honom övertalade oss att lägga allt bakom oss, så att våra känslor av detta slag kunde nå ambassadören på ett sätt som kunde vara mer synligt. Nej, eftersom Vår samme nevö inte alls kunde finna tillträde till den besökande ambassadören, hindrad av någon sjukdom, sände Vi honom för att be Vår älskade dotter i Kristus, Sveriges drottning, att de båda skulle vara villiga att utföra dessa tjänster, som de ännu inte kunnat tränga igenom, förstås i troendet, att drottningen, som ju alltid har förkunnat den största vänskapen för Er, och som i denna affär först insisterade på Oss för Ers Majestäts tillfredsställelse, också kunde bli rikare och mera. värdig Vår beredskap och vad Vi gjort vittne att närma sig, på grund av den kungliga omfattningen. Och likväl, eftersom Vi ännu inte är helt nöjda, skulle Vi vilja kunna omfamna Ers Majestät i Er närvaro, och med en uppvisning av exceptionell vilja, att framföra Era ögon den faderliga kärleken och på samma gång vårt hjärtas besvär. Men eftersom det inte kan finnas utrymme för dessa, åtminstone med en anda av apostolisk välgörenhet, sträcker Vi ut armarna till detta ämbete så att Vi genom vittnesmålet från detta ämbete kan göra Er helt säker på att Vi anser att skadan som åsamkats Er ambassadör är Vår egen, och som sådan, har Vi redan krävt, och att alla bara meddelanden om svår hämnd snart kommer att verkställas. Till denna sak har Vi deputerat en församling av män av lära och dygd, bland vilka Vi också har placerat en prelat, som har karaktären av Ert klientel; dessutom, från det heliga Kardinalkollegiet, har Vi valt män som är mycket iögonfallande för deras integritet och försiktighet, efter att ha rådfrågat de skäl med vilka Ers Majestät kan vara helt nöjd. Vidare lovar Vi Oss om Ert unika omdöme och försiktighet att den säkerligen kommer att vara mindre beroende av olycksbådande och främmande tolkningar som är avskyvärda från all sanning och endast bygger på förtal och passionernas illvilja, än Vi själva, som är ju faderliga i sinnet och på plats med Er, och i Er högtalare en person lika skadad som Ni själv; Vi tvivlar inte heller på att Ni skulle vilja betrakta denna heliga stol som Er moder med fromhetskänslor i Ert ärftliga konungahus. I tillit till detta förtroende, omfamnar Vi Er i den mest kärleksfulle Herren, och Vi ber Er att behaga Oss med erkännandet av Era känslor, och Vi lovar att om det finns något kvar som Ni med rätta kan önska, kommer det säkert att tas emot från oss faderligt, med all beredskap i sinnet. Den ärevördige brodern ärkebiskopen av Caesarea, vår budbärare, på vilken Vi önskar tro, kommer att tala i samma åsikt. Emellertid förmedlar Vi till Ers Majestät den apostoliska välsignelsen från djupet av Vårt hjärta. Givet i Rom vid Santa Maria Maggiore under Fiskarringen, den tjugoåttonde dagen i augusti 1662. I det åttonde året av Vårt pontificat. ...

English translation (my own):

Pope Alexander VII.
Our beloved son in Christ, greetings and apostolic blessing. Our heart has been filled with so much pain and bitterness by the serious excesses which some of the Corsican soldiers have recently committed, provoked by insults to the family of the beloved son of the nobleman Duke Créquy, Your Majesty's ambassador, that We can scarcely satisfy Ourself and the constant encouragements of paternal love to you, except that We will regularly exhibit the greater and more significant declarations of this matter. It is for this reason that, after having been immediately enjoined and ordered by the Apostolic Nuncio to Your Majesty, We have ordered a code in time to Our beloved son Cardinal Chigi, Our second flesh from Our brother's nephew, as both to the ambassador and to the ambassadress, with whom, indeed, because of the horror of the atrocious accidents, We especially sympathised. He would come as soon as possible in Our name, and bring to them a clear meaning of the pain with which We were afflicted. And although the cardinal experienced no small difficulty in approaching them; yet the reason alone of your respect, and the desire to satisfy him, persuaded Us to put everything behind Us, so that Our feelings of this kind might reach the speaker in a way which might be more visible. Nay, since Our same nephew could not at all find access to the visiting ambassador, being hindered by some illness, We sent him to beg Our beloved daughter in Christ, the Queen of Sweden, that both of them would be willing to carry out those services which they had not yet been able to penetrate, believing, of course, that the Queen, who always has professed the greatest friendship for you, and which in this affair first insisted upon Us for Your Majesty's satisfactions, might also be richer and more worthy of Our readiness and of what We had made a witness to approach, on account of the royal extent. And nevertheless, being not yet fully satisfied, We would like to be able to embrace Your Majesty in your presence, and with a show of exceptional will, to present before your eyes the paternal love and at the same time the trouble of Our heart. But as there can be no room for these, at least with a spirit of apostolic charity, We extend the arms of this office so that by the testimony of this office We may make you absolutely certain that We consider the injury done to your ambassador as Our own, and as such, We have already demanded, and that all just notice of severe vengeance will soon be executed. To this matter We have deputed a congregation of men of doctrine and virtue, among whom We have also placed a prelate, who has the character of your clientele; moreover, from the sacred College of Cardinals, We have chosen men greatly conspicuous for their integrity and prudence, consulting the reasons with which Your Majesty may be fully satisfied. Furthermore, We promise Us about your unique judgment and prudence that it will certainly be less reliant on sinister and alien interpretations that are abhorrent from all truth and based only on slander and the malice of passions, than We Ourself, who are fatherly in mind and in place with you, and in your speaker a person equally injured as you yourself; nor do We doubt that you would like to regard this holy seat as your mother with feelings of piety in your hereditary royal house. Trusting in this confidence, We embrace you in the most loving Lord, and We ask you to please Us with the acknowledgment of your sensibilities, and We promise that if there is anything left that you can justly desire, it will certainly be received from Us paternally, with all the readiness of mind. The venerable brother Archbishop of Caesarea, Our messenger, in whom We desire to have faith, will speak in the same opinion. In the meantime, We convey to Your Majesty the Apostolic blessing from the bottom of Our heart. Given at Rome at Santa Maria Maggiore under the Ring of the Fisherman on the twenty-eighth day of August, 1662. In the eighth year of Our Pontificate. ...


Above: Kristina.


Above: Pope Alexander VII.


Above: King Louis XIV of France.

No comments:

Post a Comment