Kristina's letter to King Charles II of England, condoling him on the execution of his father, King Charles I, and congratulating him on becoming king after him, dated March 10/20 (Old Style), 1649

Source:

Riksarkivet, image 35/page 360 in Mars 1649; Riksregistraturet

https://sok.riksarkivet.se/nad?postid=Arkis+8cb4d132-9b89-11d5-a701-0002440207bb&s=Balder

The letter:

NOS CHRISTINA etc. Serenissimo et Potentissimo Principi Fratrj et Consangvineo Nostro Charissimo, Domino Carolo etc. Salutem et prosperitatis Jncrementa.

Serenissime Princeps, Frater et Consangvinee Charissime; Elapsum vix est bonarum hebdomodum Spatium, ex quo cum literis Serenitatis Vestræ Haga Comitis d. 29 Januarij Currentis anni ad Nos datis aut pervenit à Serenitate V:ræ missus Comes de Brannford ex hesterna actutum die per Eundem redduntz Nobis alia Serenitatis V:ræ litera die 25. proxime prætentj mensis Februarij, præfacta ad Nos per Scripta quibus Serenitatj V:ræ placuit de atrocissima morti ac Serenissime Regj Magna Britania, Parentj Serenitatis V:ræ, ex Fratrj ac Consangvineo, quondam Nostro Charissimo illata Certiores nos reddere pariterqz testarj Nobis Serenitatj Vestræ Legitimo Hæreditatis jure in Regnis Paternis Succedentj Stare omn: Sententiam, Singularem amicitiam, quæ cum Augustissimo Parento Nostro, prætacte Serenitatis Vestræ Patrj interesset, pari Studio nobis Cum Colendj, et utriuqz Coronæ Sveciæ et Angliæ Fœdus atqz Consociationem fovendj ac tuendj ea fretâ fiduciâ fote ut nos in dubijs Serenitatis V:ræ Rebus et æcumnis, Consilium operam et Solamen Ferre non dedignemur. Perculit, idqz quam vehementissime animum Nostrum, et ineffabilj dolore pectus Nostrum adfecit tam tristis et funestus nuntius Facinoris in audito prioribus Seculis exemplo Commisti et illatarum Regi violentarum Cruentarumqz manuum. Cujus horrendj factj atrocitatem Adpari animi moderatione qvo temerario [...] in Caput Regium, Ejus patratores ac [...] glaudium, Stringere præsum Serunt, tolerare ac ferre liceret non esset, quod lactuosj hujus in Fortunij Calamitatem Cum Serenitate V:ræ tristissimo Vultu Deploraremus. Nunc cum Eo inSolentiæ progressi Sint ut ete principis fui vita ad indignum plane modum Statuerint, Viderint autem, ipsi qvam jram numinis Divinij, et quas pœnas perpeteratur Cædis in Se posteros Suos traxerint; Nos etsi facimus, hoc et ægerrime feramus, et aversissimus animo exerremur; Officij tamen Nostrj esse remur, non modj Dolore hunc Nostrum, aput Serenitatem V:ram tertarij, Sedet pro Sororio, illo quo Eandem prosequimur adfectu, Serenitatem Vestram Dogare tractariqz hanc Dominj Parentis Sui Necem mortemqz magno ut ferat animo, humanaqz Sortj, in sua Regia Dignitas enimet, Sed ab ea exclusa non est, et quæ in omnibus rebus dominatur Providentiæ Divinæ projnsigni Sua prudentia adscribat; Publicæ Verj Regnj Sui utilitatj et Emolumento, quam Summo potest opere Consulat. Ad quæ novissimj Jmperij Regnisqz auspicia dum Serenitatj V:ræ ex animo gratulamur, Eandem per amice Requirimus, Velit Sibj de Nobis Constantem amicitiam et benevolentiæ indubia pollicerij, Cedereqz utriusqz necessitudo non Conservetur tantum Sed mastra jnsuper jncrementa Sumptura Sit. De cætero quibus poterimus modis ac rationibus Serenitatis V:ræ desjderijs locum tribuerè, Cum prædicto Comite de Brannford primo quoqz tempore et indilute ad Serenitatem V:ram perscribemus. Dolorem vero Super morte Serenissimi Regis Conceptum, et gratulatiorem ad hæreditatem Regni Successionem, Necum officiorum, Nostrorum eo qu[e] Serenitatem V:ram promptitudinem, Nomine nostro Eidem Consiliarius Noster [...] et apud Dnn. Ordines Generales Unitj Belgij Residens Nobilis Nobis Sincere fidelis, Petrus Spiringius Silberchrona, hæreditarius in Korsholm, prolixius declarabit; Cuj ut benignus accessus Concedatur Serenitatem V:ram rogamus Eandemqz Divinæ tutelæ ex animo Commendamus. etc.

With modernised spelling:

Nos Christina, etc.

Serenissimo et Potentissimo Principi, Fratri et Consanguineo nostro carissimo, domino Carolo, etc., salutem et prosperitatis incrementa.

Serenissime Princeps, frater et consanguinee carissime, elapsum vix est bonarum hebdomodum spatium, ex quo cum litteris Serenitatis Vestræ Haga comitis die 29 januarii currentis anni ad nos datis aut pervenit a Serenitate Vestræ missus comes de Branford ex hesterna actutum die per eundem reddunt nobis alia Serenitatis Vestræ littera die 25 proxime prætenti mensis februarii, præfacta ad nos per scripta quibus Serenitati Vestræ placuit de atrocissima morti ac Serenissime Regi Magna Britania, parenti Serenitatis Vestræ, ex fratri ac consanguineo, quondam nostro carissimo illata certiores nos reddere pariterque testari nobis Serenitati Vestræ legitimo hæreditatis jure in Regnis paternis succedenti stare omniam sententiam, singularem amicitiam, quæ cum augustissimo parento nostro, prætacte Serenitatis Vestræ patri interesset, pari studio nobis cum colendi, et utriuque Coronæ Sueciæ et Angliæ fœdus atque consociationem fovendi ac tuendi ea fretâ fiduciâ fote ut nos in dubiis Serenitatis Vestræ rebus et æcumnis, consilium operam et solamen ferre non dedignemur.

Perculit, idque quam vehementissime animum nostrum, et ineffabili dolore pectus nostrum adfecit tam tristis et funestus nuntius facinoris in audito prioribus seculis exemplo commisti et illatarum regi violentarum cruentarumque manuum. Cujus horrendi facti atrocitatem adpari animi moderatione quo temerario [...] in caput regium, ejus patratores ac [...] glaudium, stringere præsum serunt, tolerare ac ferre liceret non esset, quod lactuosi hujus in fortunii calamitatem cum Serenitate Vestræ tristissimo vultu deploraremus.

Nunc cum eo insolentiæ progressi sint ut ete principis fui vita ad indignum plane modum statuerint, viderint autem, ipsi quam iram Numinis divinii, et quas pœnas perpeteratur cædis in se posteros suos traxerint; nos etsi facimus, hoc et ægerrime feramus, et aversissimus animo exerremur; officii tamen nostri esse remur, non modi dolore hunc nostrum, aput Serenitatem Vestram tertarii, sedet pro sororio, illo quo eandem prosequimur adfectu, Serenitatem Vestram dogare tractarique hanc domini parentis sui necem mortemque magno ut ferat animo, humanaque sorti, in sua regia dignitas enimet, sed ab ea exclusa non est, et quæ in omnibus rebus dominatur Providentiæ Divinæ proinsigni sua prudentia adscribat; publicæ veri regni sui utilitati et emolumento, quam summo potest opere consulat.

Ad quæ novissimi imperii regnisque auspicia dum Serenitati Vestræ ex animo gratulamur, eandem per amice requirimus, velit sibi de nobis constantem amicitiam et benevolentiæ indubia pollicerii, cedereque utriusque necessitudo non conservetur tantum sed mastra insuper incrementa sumptura sit. De cætero quibus poterimus modis ac rationibus Serenitatis Vestræ desideriis locum tribuere, cum prædicto comite de Branford primo quoque tempore et indilute ad Serenitatem Vestram perscribemus. Dolorem vero super morte Serenissimi Regis conceptum, et gratulatiorem ad hæreditatem regni successionem, necum officiorum, nostrorum eo qu[e] Serenitatem Vestram promptitudinem, nomine nostro eidem consiliarius noster [...] et apud domini ordines generales Uniti Belgii residens nobilis nobis sincere fidelis, Petrus Spiringius Silbercrona, hæreditarius in Korsholm, prolixius declarabit; cui ut benignus accessus concedatur Serenitatem Vestram rogamus eandemque divinæ tutelæ ex animo commendamus, etc.

Above: Kristina.

Above: King Charles II of England.

Above: King Charles I of England during his time on trial.

Above: The execution of King Charles I.

Note: In accordance with the nobility's ideals in the early modern era, kings and queens considered themselves siblings; when talking to someone of a lower rank than their own, they would refer to that person as "my cousin", regardless of whether or not they were related.